859

فارسي

حسين بن سعد بن مؤيد رهباني

قوام الدين بن حبيب الله كازروني

نسخ

22س

348 گ

عناوين و نشانيها شنگرف ، صفحه ها مجدول به زر و مشكي و شنگرف و لاجورد ، صفحه اول داراي سرلوح و صفحه اول و دوم بين سطرها زرين دندانموشي و حواشي اين دو صفحه داراي گل و بوته (تشعير) زرين

در صفحه آخر تملك محمد صالح بن ابراهيم با مهر مربع سياه شده وي و مهر بيضوي « عبده حسام الدين محمد » ديده مي شود

جلد تيماج مشكي

28×15 س م.

«سزاوارترين حمدي كه زبان گوينده بدان مشعوف باشد و عنان جوينده بدان معطوف حمد و ثناي حضرت باري»

«و در رعايت والدين و اقربا بكوشد تا ببركات ايشان بمراد و مقصود رسد»

در داستانها و شرح احوال كساني كه به بلائي مبتلا بوده اند و به لطف اله از آن شدت فرج حاصل شده است ، تأليف شده بنام معزالدين خواجه ابوالطيب طاهر بن خواجه وجيه الدين زنگي نايب امير ارغون آقا در حكومت خراسان و مازندران ، در سيزده باب. اصل اين كتاب ، مجموعه ابوالحسن علي بن محمد مدايني بنام « الفرج بعد الشدة » مي باشد كه از عربي به فارسي ترجمه شده ، به اضافه داستانهائي كه مترجم آنها را از كتايهاي تاريخي انتخاب نموده و با نگارشي نيكو و آسان تحرير كرده و اشعار عربي را خود به فارسي بنظم كشيده است. مختصر عناوين ابواب چنين است: باب اول: در ذكر فرج ببركت آيات قرآني. باب دوم: در ذكر بلا كشان كه ذكرشان در آيات و اخبار آمده است. باب سوم: در حال جماعتي كه بفال نيك يا دعا بفرج انجاميد. باب چهارم: در حال جماعتي كه پادشاهان بر آنان غضب كردند. باب پنجم: در حال جماعتي كه گرفتار زندان بودند. باب ششم: در احوال كساني كه بشدت و محنت مبتلا بودند. باب هفتم: در احوال گروهي كه در حادثه سخت گرفتار شدند. باب هشتم: در حال كساني كه بكشتن نزديك شده بودند. باب نهم: در حال جماعتي كه از جانوري اميد از حيات ببريدند. باب دهم: در احوال جماعتي كه مبتلا به عسر و بيماري و محن شدند. باب يازدهم: در حال گروهي كه به دزدان و سارقان مبتلا شدند. باب دوازدهم: در حال جماعتي كه به خوف مبتلا گشتند. باب سيزدهم: در احوال جمعي كه رنج و محنت عشق كشيدند , روي برگ اول تملك عطاء الله رضوي و ابوطالب بتاريخ جمادي الثاني 1280 , نام مؤلف و سرآغاز كتاب در اين نسخه ، با آنچه در ذريعه آمده اختلاف دارد.

رهباني، حسين بن سعد بن مؤيد، كاتب

ماه رجب 1061

1574