756

عربي

رساله پنجم از آغاز و انجام افتادگي دارد. رساله دهم از آغاز يك برگ و انجام افتادگي دارد.

عبدالغني دزماري، رساله دوازدهم به خط محمد ابراهيم بن محمد باقر

رسالهْ نهم:در نجف اشرف

نسخ

گوناگون

275 گ

در آغاز رساله يازدهم مهربيضوي«ابوالقاسم الحسيني» ، در آغاز رساله دوازدهم مهر بيضوي«عبده رسول الحسيني» ديده مي شود.

تيماج مشكي

10*16 س م.

رساله چهارم: آغاز: الحمد الله رب العالمين..مساْله هل التسليم علي النبي ﴿ص﴾ في التشهد الاخير مستحب آم واجب» رساله پنجم: آغاز افتاده:« برساند و بستاند چهارم دال لغت است كه جهت مدح و صفت با حرف نون و ميم زياد كنند همچون دانشمند». رسالهْ ششم: آغاز افتاده:« بن الخليل نفاه عبدالله عبدالله بن طاهر عن نيشابور بعد ان دعي به واستعلم كتبه و ذكر في موضع من اوائل كتابه حمدويه و ابراهيم ابنا نصير قال حدثنا محمد بن اسماعيل الرازي».

رساله پنجم: انجام افتاده:« ناقد شعر آن كس است كه شعر نيك گويد و چون ناقد شعر حكم كند به بدي شعر بايد كه ترك آن..»

رساله چهارم، پاسخ مساله اي است كه آيا پيامبر ﴿ص﴾ در تشهد اخير مستحب است يا واجب؟ و آيا مبطل صلاه است يا خير؟ مؤلف در اين رساله استشهاد به اقوال فقهاء و روايات نموده است و در آغاز يادداشتي چنين آمده است: «هذا الكتاب مما اْلفه والدي العالامه في جواب رساله جدي الماهر لازال مغفورا التي صنفها في باب التسليم علي النبي ﴿ص﴾ و كلاهما موجودان في هذا المجلد و السلام و الصلاه علي محمد و آل محمد» , در رسالهْ پنجم برگها در صحافي جابجا شده است. , رساله ششم، رساله اي است در اثبات اينكه محمد بن اسماعيل مذكور در آغاز اسانيد كافي ابن بزيع نيست و در نتيجه وي را محمد بن اسماعيل بندقي نيشابوري مي داند. , رساله ششم در 6 ذي قعدهْ 1103، در مدرسهْ شمسيهْ خواجه شمس الدين محمد تاْليف شده است. , رسالهْ نهم رسال اي است مختصر در رد برخي از نصاب كه واضع علم نحو را امير المومنين علي ﴿علي﴾ ندانسته و آنرا منصوب به سيبويه واخفش مي داند. , رساله نهم رساله اي است بسيار مختصر در معناي عقل و حقيقت و كيفيت آن، نگاشته شده جهت سيد عيسي در 19 ذي حجهْ 1219 در نجف اشرف. , رساله نهم آغاز و انجام دارد. , رساله دوازدهم: رساله است در تحقيق آبها و احكام آن، در يك مقدمه و پنج فصل و يك خاتمه و تاْليف شده به نام سلطان حسين صفوي، عناوين چنين است: الفصل الاول: في بيان ما يتعلق بالآبار و النواضح و والحياض و ما شاكلها. الفصل الثاني: في بيان ما يتعلق بالعيون و القنوات و امثالها، الفصل الثالث: في بيان احكام السيول و الغيوث و نحوها. الفصل الرابع: في احكام الاوديه و الانهار و مايتعلق بها. الفصل الخامس: في احكام الارحيه و ما يتبعها.

, , ,

اكبر حسين زاده

1389/03/17

رسالهْ نهم : نگاشته شده جهت سيد عيسي

1016﴿پايان رسالهْ دوم﴾، پايان رسالهْ چهارم يادداشت پاك شده اي به سال 1113 آمده است، رسالهْ پنجم قديمي تر از مجموعه حاضر و ظاهرا از سدهْ دهم يا يازدهم مي باشد، رسالهْ ششم 19 شوال 1176،رساله دوازدهم چهار شنبه 2ذي حجهْ 117 ، رساله نهم : 19 ذي حجهْ 1219 در نجف اشرف 19 ذي حجهْ 1219

756

رساله اول: ذريعه 1/116 شمارهْ 561، التراث العربي 1/54، كشف الحجب 5-6 , رساله دوم: التراث العربي 2/253 ، ذريعه 6/24 شماره 94، كشف الحجب 170 , رساله سوم: ذريعه 2/296 ، كشف الحجب58 ، ايضاح المكنون 1/559 ، التراث العربي 1/300 , رساله پنجم: فهرست نسخه هاي خطي 2/2170 ، فهرست دانشگاه تهران 12/2729 , رساله ششم: فهرست خطي مركز احياء 1/276-277 , رساله هفتم: فهرست خطي مركز احياء 1/274 , رساله دهم: التراث العربي 5/335 ، ذريعه24/18 ، ايضاح المكنون 2/616 , رساله يازدهم: ذريعه 16/158 ، اعيان الشيعه 9/375