1471

عربي

محمد بن محمد بن حسن طوسي،خواجه نصيرالدين(672 ق)

نستعليق

21س

363 گ

نشانيها شنگرف،برگ اول سرلوح مذهب مرصع مزدوج،درون كتيبه سرلوح نوشته اند:"وقف للعام"،دو برگ اول بين سطور طلا اندازي دندان موشي شده، صفحات مجدول به زر و شنگرف و لاجورد

شده،برگ اول مهر بيضوي:" وقف مدرسه سعديه طهران 1290 " و تملك عبدالفتاح موسوي كه كتاب را در مشهد مقدس رضوي آموخته است با مهر مستطيل كه فقط كلمه "عبدالفتاح" از آن باقيمانده،و تملك عبدالله [ ابن ] حاجي محمد رضا نجل مرحوم آقا . . . كه مهرش در وصالي ناخوانا شده است

جلد تيماج مشكي،با ترنج و سرترنج سوخت. دورگيري شده با تيماج قهوه اي آسيب ديده

«اما بعد حمد واجب الوجود علي نعمائه و الصلوة علي سيد انبيائه و علي اكرم احبّائه اي علي آله و اصحابه».

انجام افتاده: «لا فرض عين فاذا قام به قوم يسقط عن الآخرين و اذا ظن كل طائفة انه لم يعم».

تاريخ درگذشت خواجه نصير و امام فخر رازي و ابن سينا و يادداشتي ناقص در باره قيمت اجناس مختلف , در حاشيه تصحيح شده و فراوان حاشيه نويسي دارد. حاشيه پايين صفحات بر اثر رطوبت صدمه ديده. از موقوفات سيد يحيي در ربيع الاول 1291 ق

سده 12 هـ

2541

ذريعه،ج 3،صص 351 ـ 352 , كتابشناسي تجريد الاعتقاد،صص 19 ـ 24 , معجم التراث الكلامي،ج 2،صص 162 ـ 164