1333

فارسي

سيد حسين بن نصر الله عرب باغي(1369)

بخط مؤلف

نسخ

رساله اول: 5گ، رساله دوم: 11گ، رساله سوم: 5 گ

عناوين با مشكي نشاني دارد

جلد تيماج قهوه اي

22 × 14 س م.

رساله اول: « بدانكه در قباحت و عذاب و عقاب و بد عاقبت بودن ...»، رساله دوم: « الحمد لله رب العالمين.. »، رساله سوم:« كشف الأستار . . و در آن چند فصل است »

رساله اول: « مثل اين زمان كه حيا ندارند و از مطرب بودن حيا نمي كنند . . »، رساله دوم: « و اگر شارب خمر غيرت و انصاف و شرافت داشته باشد يك فصل كافي است.. » ، رساله سوم: « و اينها براي نمونه كافي است در عبرت گرفتن و عمل نمودن . . »

رساله اول: در حرمت و عقاب غناء(آوازه خواني) و آيات و احاديثي كه در اين موضوع آمده ، در رساله حاضر ضمن شش فصل ترجمه شده و روز چهاردهم ربيع الأول 1364 بپايان رسيده است . عناوين فصول چنين است: فصل اول: در آيات نازله در غنا . فصل دوم: در غنا در قرائت قرآن . فصل سوم: در اينكه غنا باعث فقر و نفاق است . فصل چهارم: در حرمت دف و تار و امثال اينها . فصل پنجم: در حرمت شنيدن غنا . فصل ششم: در عدم ضمان شكستن آلات لهو . , رساله دوم: چهارده فصل كوتاه است در ترجمه بعضي از روايتهائي كه در حرمت مي آشامي روايت شده و از مي آشام نكوهش مي كند. اين رساله روز سوم ماه شوال 1363 پايان يافته است. عناوين فصول چنين است: فصل اول: در ماهيت و موضوع شراب است. فصل دوم: در اينكه شراب در تمام شريعتها حرام بوده. فصل سوم: در حرمت شراب در قرآن مجيد. فصل چهارم: در اينكه شراب كم و زياد فرق نمي كند. فصل پنجم: در حكم مدمن شراب. فصل ششم: در اينكه آشاميدن مسكر سر تمام گناهان مي باشد. فصل هفتم: در عاقبت شراب خورنده. فصل هشتم: در اينكه نماز شراب خوار قبول نمي شود. فصل نهم: در حرمت زن دادن به شراب خوار. فصل دهم: در حرمت مداوا با خمر. فصل يازدهم: در نجاست شراب. فصل دوازدهم: در حرمت خوراك بر سفره اي كه در آن شراب باشد. فصل سيزدهم: در لعن چند نفر از جهت شراب. فصل چهاردهم: در حد شارب خمر. , رساله سوم: در اين رساله مختصر ضمن پنج فصل كوتاه روايتهائي كه از حضرات معصومين عليهم السلام پيرامون قمار و نكوهش از بازيگران بدان آمده ، ترجمه مي شود و روز يازدهم ربيع الأول 1364 بپايان رسيده است . فصلها بدين عناوين است: فصل اول: در حرمت كسب با انواع قمار . فصل دوم: در حرمت بازي با شطرنج . فصل سوم: در حرمت بازي با نرد . فصل چهارم: در حرمت حضور در مجلس قمار . فصل پنجم: در جزاي معصيت خداوند متعال .

2238