1307

عربي

نصيرالدين محمد بن محمد بن الحسن طوسي(672)

نسخ و نستعليق

13گ

« ربنا لا تزع قلوبنا.. سپاس آفريدگاري را كه آغاز همه از اوست و انجام همه با اوست »

« و اصلاح سهوهائي كه قابل اصلاح باشد بجا آورند »

1344ق.

در مبدأ و معاد و مراحلي كه انسان در باز پسين طي مي كند و آنچه از ثواب يا عقاب بدو مي رسد،بروش فلسفه الهي با بهره گيري از آيات كريمه و احاديث اهل بيت عليهم السلام،بدرخواست يكي از دوستان نگاشته شده و مشتمل بر بيست فصل مي باشد. مختصر عناوين فصول چنين است: فصل اول:در صفت راه آخرت. فصل دوم:در اشاره به مبدأ و معاد. فصل سوم:در اشاره به هر دو جهان. فصل چهارم:در اشاره به مكان و زمان آخرت. فصل پنجم:در اشاره به حشر خلايق. فصل ششم:در اشاره به صراط. فصل هفتم:در اشاره به صحايف اعمال و كرام الكاتبين. فصل هشتم:در اشاره به حساب و طبقات اهل حساب. فصل نهم:در اشاره به و ترك اعمال و ذكر ميزان. فصل دهم:در اشاره به طي آسمانها. فصل يازدهم:در اشاره به حالهاي خلق. فصل دوازدهم:در اشاره به درهاي بهشت و دوزخ. فصل سيزدهم:در اشاره به نفخات صور. فصل چهاردهم:در اشاره به زبانيه دوزخ. فصل پانزدهم:در اشاره به جويهاي بهشت. فصل شانزدهم:در اشاره به درخت طوبي و درخت زقوم. فصل هفدهم:در اشاره به حور العين. فصل هجدهم:در اشاره به خازن بهشت و مالك دوزخ. فصل نوزدهم:در اشاره به ثواب و عقاب و عدل. فصل بيستم:در ذكر احوال دوزخ.

2339