1338

FRE2 359

Nazanin Hassanpour Souderjani

مطالعه كاربرد زمان افعال فرانسوي در توليدات نوشتاري دانشجويان دوره ليسانس دانشگاه اصفهان

كارشناسي ارشد

1403/11/03

130 p.

Dr. Nazita Azimi-Meibodi

Dr. Kamyar Abdoltajedini

زمان‌هاي فعلي , توليد نوشتاري , خطا , زبان مادري

L’emploi des temps verbaux en français est un défi compliqué pour les apprenants iraniens du FLE, entre spécificités linguistiques relevant de la grammaire et manière de penser en français et la maitrise de la culture. Pour les apprenants iraniens le système verbal du français apparait comme un grand problème au début de l’apprentissage de cette langue et continue à l’être même au niveau avancé. Dans cette étude nous nous sommes concentrés sur l’étude de l’emploi des temps verbaux français dans les productions écrites de 27 apprenants iraniens qui sont les étudiants de langue et littérature françaises en licence, en adoptant la modèle d’analyse des erreurs de Corder. Selon lui les erreurs des apprenants ne sont pas de simples fautes à corriger, mais des indicateurs importants du processus d’apprentissage. Ces erreurs montrent les stratégies cognitives que les apprenants utilisent pour apprendre une langue. Étudier ces erreurs permet non seulement de mieux comprendre les mécanismes d’acquisition linguistique, mais aussi d’adapter les méthodes pédagogiques pour mieux répondre aux besoins des apprenants. À travers cette étude, nous avons cherché à comprendre les difficultés spécifiques rencontrées par ces apprenants dans l’usage des temps verbaux et à proposer des activités didactiques adaptées pour améliorer leurs compétences. En mobilisant les préceptes de Corder, nous avons pris l’erreur comme un moment construit dans la construction de l’apprentissage. L’analyse des productions écrites des apprenants iraniens du FLE en cinquième semestre de licence a révélé plusieurs tendances dans leur acquisition de la langue. Tout d’abord, certaines structures grammaticales, comme l’utilisation du passé composé et de l’imparfait, ont été généralement bien maîtrisées, témoignant d’un apprentissage réussi des règles de base. La proximité entre le persan et le français dans certaines situations a également joué un rôle facilitateur, notamment dans la formation des phrases descriptives et l’expression de la temporalité. De plus, les expressions courantes et fréquemment rencontrées en classe ou dans les interactions quotidiennes ont été mieux intégrées, ce qui s’est traduit par une plus grande justesse dans leur usage. Toutefois, les erreurs ont persisté, notamment en raison de la surgénéralisation des règles, de l’interférence avec la langue maternelle et de la complexité syntaxique. Les accords des verbes pronominaux, l’usage des verbes et la construction des phrases longues ont posé des difficultés. Enfin, les structures simples ont été généralement correctes, tandis que les phrases plus élaborées ont augmenté le risque d’erreurs.

استفاده از زمان‌هاي فعلي در زبان فرانسه براي زبان‌آموزان ايراني كه در حال يادگيري زبان فرانسه به عنوان زبان خارجي (FLE) هستند، چالشي پيچيده محسوب مي‌شود. اين چالش ناشي از ويژگي‌هاي زباني مربوط به دستور زبان، شيوه تفكر به زبان فرانسه و تسلط بر جنبه‌هاي فرهنگي است. براي زبان‌آموزان ايراني، سيستم فعلي زبان فرانسه از ابتداي يادگيري اين زبان به عنوان يك مشكل بزرگ ظاهر مي‌شود و حتي در سطوح پيشرفته نيز ادامه مي‌يابد. در اين مطالعه، ما بر بررسي استفاده ا زمان‌هاي فعلي فرانسه در توليدات نوشتاري 27 زبان‌آموز ايراني كه دانشجويان مقطع كارشناسي زبان و ادبيات فرانسه هستند، تمركز كرده‌ايم و از مدل تحليل خطاي كوردر استفاده كرده‌ايم. به عقيده كوردر، خطاهاي زبان‌آموزان صرفاً اشتباهاتي براي اصلاح نيستند، بلكه نشانگرهاي مهمي از فرآيند يادگيري هستند. اين خطاها استراتژي‌هاي شناختي را نشان مي‌دهند كه زبان‌آموزان براي يادگيري يك زبان به كار مي‌گيرند. مطالعه اين خطاها نه تنها به درك بهتر مكانيسم‌هاي فراگيري زبان كمك مي‌كند، بلكه روش‌هاي آموزشي را نيز براي پاسخگويي بهتر به نيازهاي زبان‌آموزان تطبيق مي‌دهد. در اين مطالعه، ما تلاش كرديم تا مشكلات خاصي را كه اين زبان‌آموزان در استفاده از زمان‌هاي فعل با آن‌ها مواجه هستند، شناسايي كنيم و فعاليت‌هاي آموزشي مناسب براي بهبود مهارت‌هاي آن‌ها پيشنهاد دهيم. با به‌كارگيري اصول كوردر، خطا را به عنوان لحظه‌اي سازنده در فرآيند يادگيري در نظر گرفتيم. تحليل توليدات نوشتاري زبان‌آموزان ايراني در ترم پنجم كارشناسي نشان‌دهنده چندين روند در فراگيري زبان بود. اولاً، برخي از ساختارهاي دستوري، مانند استفاده از passé composé (گذشته مركب) و imparfait (گذشته استمراري)، به طور كلي به خوبي تسلط يافته بودند كه نشان‌دهنده يادگيري موفق قواعد پايه است. نزديكي بين زبان فارسي و فرانسه در برخي موقعيت‌ها نيز نقش تسهيل‌كننده‌اي داشته است، به ويژه در تشكيل جملات توصيفي و بيان زمان. علاوه بر اين، عبارات رايج و پركاربردي كه در كلاس يا در تعاملات روزمره با آن‌ها مواجه مي‌شدند، بهتر درك شده بودند كه منجر به دقت بيشتر در استفاده از آن‌ها شد. با اين حال، خطاها به دليل تعميم بيش از حد قواعد، تداخل زبان مادري و پيچيدگي نحوي همچنان وجود داشتند. تطابق افعال انعكاسي، استفاده از فعل‌ها و ساخت جملات طولاني از جمله مشكلاتي بودند كه زبان‌آموزان با آن‌ها مواجه شدند. در نهايت، ساختارهاي ساده به طور كلي صحيح بودند، در حالي كه جملات پيچيده‌تر خطر بروز خطا را افزايش مي‌دادند.

نازنين حسن پور سودرجاني

4001744007

آموزش زبان فرانسه

زبان و ادبيات فرانسه و روسي

121956

121957

3

121958

121959

121960

121961

121962

121963

121964

121965

temps verbaux , production écrite , erreur , langue maternelle

<‎Records‎><‎Record RowID="1"‎><‎Field name="english descriptor" Value="temps verbaux" PreSign=" " PostSign=" "/‎><‎/Record‎><‎Record RowID="2"‎><‎Field name="english descriptor" Value="production écrite" PreSign=" " PostSign=" "/‎><‎/Record‎><‎Record RowID="3"‎><‎Field name="english descriptor" Value="erreur" PreSign=" " PostSign=" "/‎><‎/Record‎><‎Record RowID="4"‎><‎Field name="english descriptor" Value="langue maternelle" PreSign=" " PostSign=" "/‎><‎/Record‎><‎/Records‎>