-
شماره ركورد
25180
-
شماره راهنما
SPO2 1053
-
نويسنده
بيگي، يلدا
-
عنوان
مقايسه تأثير هشت هفته تمرينات گروهي مديريت سقوط و تمرينات تركيبي مديريت سقوط و تعادل مبتني بر اغتشاش بر كنترل وضعيتي، قدرت عضلاني و اثربخشي سقوط در سالمندان
-
مقطع تحصيلي
كارشناسي ارشد
-
رشته تحصيلي
آسيب شناسي ورزشي و تمرينات اصلاحي- آسيب شناسي ورزشي
-
دانشكده
علوم ورزشي
-
تاريخ دفاع
شهريورماه 1404
-
صفحه شمار
163 ص.
-
استاد راهنما
دكتر نادر رهنما
-
كليدواژه فارسي
سالمندي , مديريت سقوط، , تعادل مبتني بر اغتشاش , كنترل وضعيتي , نرخ توسعه گشتاور , قدرت ارادي بيشينه , حس عمقي , اثربخشي سقوط , rate of torque development, . , , Maximal voluntary strength, . , Maximal voluntary strength , Proprioception, . , , Fall efficacy.
-
چكيده فارسي
هدف از پژوهش حاضر، مقايسه تأثير هشت هفته تمرينات گروهي «مديريت سقوط» با تمرينات تركيبي «مديريت سقوط همراه با تعادل مبتني بر اغتشاش» بر كنترل وضعيتي، قدرت عضلاني و اثربخشي سقوط در سالمندان بود. اين پژوهش از نوع نيمهتجربي با طرح پيشآزمون–پسآزمون و با دو گروه تجربي انجام گرفت. جامعه آماري شامل سالمندان زن شركتكننده در برنامههاي فرهنگي فرهنگسراي سبحان (سپاهانشهر) بود كه نمونهاي متشكل از 31 نفر بهصورت هدفمند انتخاب و به دو گروه تقسيم شدند: گروه مديريت سقوط (15 نفر، وزن 11٫4±67٫2 كيلوگرم، قد 6٫2±155٫1 سانتيمتر، سن 6٫4±64٫5 سال) و گروه تركيبي (16 نفر، وزن 7٫9±65٫6 كيلوگرم، قد 5٫7±158٫1 سانتيمتر، سن 3٫9±63٫7 سال).مداخله بهمدت هشت هفته و در قالب سه جلسه تمريني در هفته اجرا شد. گروه مديريت سقوط، تمرينات قدرتي، تعادلي و كار روي زمين را بهمدت 60 دقيقه در هر جلسه انجام دادند؛ درحاليكه گروه تركيبي علاوه بر اين برنامه، 15 دقيقه تمرينات تعادل مبتني بر اغتشاش را نيز در سه ايستگاه با استفاده از كوشنبال انجام دادند.ارزيابيها شامل سنجش كنترل وضعيتي با دستگاه SPS (سيناپسيس، مارسي، فرانسه)، اندازهگيري قدرت ارادي بيشينه، نرخ توسعه گشتاور و حس عمقي با Biodex System 3 Pro Dynamometer، سنجش قدرت گرفتن دست با Hand Grip Dynamometer، و ارزيابي اثربخشي سقوط با پرسشنامههاي FES-I، ABC و BRC بود. كليه پروتكلهاي آزمون و نرمالسازي دادهها بر اساس روشهاي استاندارد انجام گرفت.نتايج نشان داد هر دو نوع مداخله تمريني موجب بهبود معنادار در اغلب شاخصهاي قدرت عضلاني، كنترل وضعيتي و خودكارآمدي درونگروهي سالمندان گرديدند (تحليل درونگروهي با استفاده از آزمون تي زوجي انجام شد). با اين حال، مقايسه بينگروهي متغيرها با استفاده از تحليل كوواريانس (با كنترل مقادير پيشآزمون) نشان داد كه تفاوتهاي معناداري در برخي شاخصها وجود داشت. بهطور مشخص، گروه تركيبي نسبت به گروه مديريت سقوط در انرژي مصرفي براي حفظ تعادل در دامنه نوسانات جانبي با چشمان باز و حداكثر دامنه نوسانات قدامي–خلفي با چشمان بسته بهبود بيشتري نشان داد. افزون بر اين، در گروه تركيبي در شاخصهاي نرخ توسعه گشتاور، تفاوتهاي معناداري مشاهده شد؛ بهويژه در مفصل مچ پا در بازههاي زماني 0–200 و 0–250 ميليثانيه، در مفصل زانو در بازههاي 0–100 و 0–200 ميليثانيه، و نيز در مقدار اوج نرخ توسعه گشتاور. همچنين حس عمقي در گروه تركيبي نسبت به گروه مديريت سقوط بهبود بيشتري نشان داد.در ساير متغيرها، هرچند هر دو گروه پيشرفت قابلتوجهي داشتند، تفاوت بين آنها از نظر آماري معنادار نبود. در مجموع، يافتهها بيانگر آن است كه برنامههاي منظم مديريت سقوط، چه بهصورت مستقل و چه همراه با تمرينات تعادل مبتني بر اغتشاش، ميتوانند موجب بهبود قدرت اندام تحتاني و افزايش خودكارآمدي در پيشگيري از سقوط در سالمندان شوند. با اين وجود، افزودن مؤلفه تعادل مبتني بر اغتشاش تنها در برخي شاخصها بهبود معنادار ايجاد كرد و برتري كلي نسبت به برنامه كلاسيك مديريت سقوط نداشت. انجام پژوهشهاي آينده با حجم نمونه بيشتر و دورههاي پيگيري بلندمدت جهت بررسي پايداري اثرات و تعميمپذيري نتايج پيشنهاد ميشود.
-
كليدواژه لاتين
Aging,. , , Fall management, . , Perturbation-based balance,, . , Postural control,, , , rate of torque development, .
-
عنوان لاتين
Comparing the Effects of Eight Weeks of Group-Based Fall Management Exercises and Combined Perturbation-Based Balance and Fall Management Exercises on Postural Control, Muscle Strength, and Fall Efficacy in Older Adults
-
گروه آموزشي
آسيب شناسي و حركات اصلاحي
-
چكيده لاتين
The present study aimed to compare the effects of eight weeks of group-based Fall Management Exercises and combined Fall Management Exercises with Perturbation-Based Balance Training on postural control, muscle strength, and fall efficacy in older adults. This quasi-experimental study employed a pretest–posttest design with two experimental groups. The study population consisted of elderly women participating in cultural programs at the Sobhan Cultural Center (Sepahan Shahr, Isfahan). A purposive sample of 31 participants was selected and assigned to two groups: the FMT group (n = 15; weight = 67.2 ± 11.4 kg; height = 155.1 ± 6.2 cm; age = 64.5 ± 6.4 years) and the combined FMT + PBT group (n = 16; weight = 65.6 ± 7.9 kg; height = 158.1 ± 5.7 cm; age = 63.7 ± 3.9 years).The intervention lasted eight weeks, with three sessions per week. The FMT group performed 60-minute sessions consisting of strength, balance, and ground-based exercises. The combined group followed the same program with an additional 15-minute perturbation-based balance component, performed across three cushion-ball stations in each session.Assessments included postural control measured by SPS (Synapsys, Marseille, France), maximal voluntary strength, rate of torque development (RTD), and proprioception evaluated using a Biodex System 3 Pro Dynamometer, handgrip strength assessed by a Hand Grip Dynamometer, and fall efficacy evaluated through the FES-I, ABC, and BRC questionnaires. All testing protocols and data normalization procedures followed established standard methods.Results indicated that both training programs produced significant within-group improvements in most indicators of muscle strength, postural control, and self-efficacy (analyzed using paired t-tests). However, between-group comparisons using ANCOVA (controlling for pretest values) revealed significant differences in certain variables. Specifically, the combined FMT + PBT group showed greater improvements in energy expenditure for maintaining balance during mediolateral sway with eyes open and in maximum anteroposterior sway amplitude with eyes closed. Moreover, significant differences were observed in RTD parameters, particularly in the ankle joint at 0–200 ms and 0–250 ms, and in the knee joint at 0–100 ms and 0–200 ms, as well as in peak RTD values. The combined group also demonstrated superior proprioceptive improvements compared to the FMT group.For other variables, although both groups showed considerable progress, between-group differences were not statistically significant. Overall, the findings suggest that regular fall management training, either alone or combined with perturbation-based balance exercises, can improve lower-limb strength and fall-related self-efficacy in older adults.
-
تعداد فصل ها
5
-
لينک به اين مدرک :