-
شماره ركورد
25092
-
شماره راهنما
POL2 357
-
نويسنده
جان نثاري لاداني، سجاد
-
عنوان
تحليل پايان عصر سوژگي سياسي مطالعه موردي: مارتين هايدگر، ميشل فوكو و رضا داوري اردكاني
-
مقطع تحصيلي
كارشناسي ارشد
-
رشته تحصيلي
علوم سياسي
-
دانشكده
علوم اداري و اقتصاد
-
تاريخ دفاع
1404/06/29
-
صفحه شمار
91 ص.
-
استاد راهنما
دكتر عليرضا آقاحسيني
-
استاد مشاور
دكتر عليرضا سميعي
-
كليدواژه فارسي
سوژگي سياسي , گفتمان , سوژه مدرن، , پساسوژگي
-
چكيده فارسي
چكيده
پژوهش حاضر به بررسي مفهومي و انتقادي وضعيت زوال و فروپاشي سوژهي سياسي در انديشه معاصر ميپردازد. اين پژوهش درصدد پاسخ به اين پرسش اصلي است كه چگونه ميتوان افول سوژگي سياسي را در سنتهاي فلسفي مدرن و پسامدرن تحليل كرد و آن را در انديشهي متفكران كليدي معاصر مارتين هايدگر، ميشل فوكو و رضا داوري اردكاني رديابي و ارزيابي نمود. از اين رهگذر، سه پرسش فرعي پي گرفته شدهاند: 1) هايدگر چگونه افول سوژه و امكانناپذيري تفكر بنيانگذار را در بستر هستيشناسي تاريخي تفسير ميكند؟ 2) فوكو چگونه با نقد نهادهاي مدرن و سازوكارهاي قدرت، سوژه را نه بهمثابه فاعل بلكه همچون محصول قدرت بازميخواند؟ 3) داوري اردكاني، در نسبت با سنت فلسفي غرب و وضعيت تاريخي ايران، چه تصويري از بحران سوژگي ارائه ميدهد و چه تناقضاتي در درون اين تصوير نهفته است؟
دستاورد اصلي پژوهش، ارائهي تحليلي مقايسهاي و ژرف از افول سوژگي سياسي در سه سنت فكري است كه هر يك بهگونهاي متفاوت، ولي همگرا، به بحران انسان مدرن و ناتواني او در كنش آزاد و آگاهانه پرداختهاند. پاياننامه با تحليل انتقادي از تناقضهاي پنهان در انديشه داوري، نه تنها تصويري از وضعيت سوژگي در ايران معاصر ارائه ميدهد، بلكه امكانهايي براي بازانديشي نسبت ما با تاريخ، غرب، و عقلانيت مدرن را نيز مطرح ميسازد.
روش تحقيق در اين پاياننامه، كيفي، فلسفي و مبتني بر تحليل مفهومي و تفسيري است. دادهها از طريق مطالعهي كتابخانهاي و تحليل آثار نظري گردآوري شده و چارچوب نظري پژوهش نيز تلفيقي از پديدارشناسي هستيشناختي هايدگر، تحليل گفتماني فوكو، و روش مقايسهاي-انتقادي در برابر متون داوري اردكاني است. مفاهيم كليدي همچون «سوژه»، «قدرت»، «گشودگي»، «هستي تاريخي»، «دانش و سياست»، و «زبان» در سه سطح تحليلي بررسي شدهاند: سطح هستيشناختي (در هايدگر)، سطح گفتماني-نهادينه (در فوكو)، و سطح فلسفهي فرهنگ و سياست بومي (در داوري). پژوهش همچنين با رويكردي انتقادي، تناقضهاي دروني انديشه داوري را در نسبت با مفهوم سوژه و توسعه بازشناسي ميكند بهويژه شكاف ميان باور به پايان سوژه و تداوم التزام به فاعليت سياسي-تاريخي در آثار او.
كليدواژه¬ها: سوژگي سياسي، گفتمان، هژموني، سوژه مدرن، پساسوژگي
-
كليدواژه لاتين
Political Subjectivity, , Discourse, Hegemony , Modern Subject , Post-Subjectivity
-
عنوان لاتين
Study of Martin Heidegger, Michel Foucault, and Reza Davari Ardakani
-
گروه آموزشي
علوم سياسي
-
چكيده لاتين
Abstract:
This thesis, entitled “The End of the Age of Political Subjectivity with Emphasis on the Thought of Reza Davari Ardakani”, examines the conceptual and philosophical dimensions of the decline of political subjectivity in modern and postmodern thought. The research focuses on three key thinkers Martin Heidegger, Michel Foucault, and Reza Davari Ardakani and analyzes their different yet related approaches to the crisis of the subject in the contemporary world.
The main finding is that while Davari Ardakani adopts the discourse of the “end of the subject,” his thought simultaneously presupposes the continuation of political-historical agency, creating an unresolved tension. This conclusion not only situates Davari’s philosophy within broader debates on the fate of the subject but also highlights the specific challenges of political subjectivity in contemporary Iran.
The study employs a qualitative and interpretive methodology, based on textual analysis and comparative philosophy. It integrates Heidegger’s ontological phenomenology, Foucault’s discourse analysis, and Davari’s reflections on Iranian history and culture to reveal both convergences and contradictions in their approaches.
Keywords: Political Subjectivity, Discourse, Hegemony, Modern Subject, Post-Subjectivity
-
تعداد فصل ها
5 فصل
-
لينک به اين مدرک :
