-
شماره ركورد
25016
-
شماره راهنما
SPO2 1042
-
نويسنده
نيكبخت بروجني، ساغر
-
عنوان
بررسي تاثير تمرينات اصلاحي مجازي زنده بر قوس پشتي، زاويه جمجمه اي—مهره¬اي و تعادل بيماران همودياليزي
-
مقطع تحصيلي
كارشناسي ارشد
-
رشته تحصيلي
آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي
-
دانشكده
علوم ورزشي
-
تاريخ دفاع
1401/11/02
-
صفحه شمار
68 ص.
-
استاد راهنما
وحيد ذوالاكتاف
-
كليدواژه فارسي
بيماران همودياليز , تمرينات اصلاحي مجازي زنده , قوس پشتي , قوس پشتي , زاويه جمجمه اي- مهره اي , تعادل
-
چكيده فارسي
زمينه و هدف: مطالعات پيشين تاثير مثبت ورزش بر برخي از عوامل فيزيولوژيك و عملكردي بيماران همودياليزي را نشان داده است. اگرچه به اين بيماران توصيه مي¬شود كه ورزش نمايند، برخي تمايلي به ورزش كردن ندارند و يا صرفا راغب به ورزش در خانه هستند. در اين مطالعه اثر 12 هفته تمرينات اصلاحي مجازي زنده بر قوس پشتي، زاويه جمجمه¬اي- مهره¬اي، و تعادل بيماران همودياليزي بررسي گرديد.
روش تحقيق: در اين پژوهش نيمه تجربي، 15 بيمار كه تمايل به ورزش نداشتند در گروه شاهد و 15 بيمار كه تمايل به ورزش خانگي داشتند در گروه مداخله قرار گرفتند. ميانگين سن، شاخص توده بدني و سابقه دياليز گروه شاهد و گروه مداخله به ترتيب برابر بود با 68.1 و 65.6 سال، 5/25 و 5/26 كيلوگرم بر مترمربع، و 0/12 و 5/11ماه. گروه مداخله به مدت 12هفته در خانه تمرينات اصلاحي را تحت نظارت مجازي مربي به انجام رساندند. در اين دوره هر دو گروه معالجات معمول خود را دريافت كردند و تنها تفاوت عدم انجام تمرينات ورزشي توسط گروه شاهد بود. شاخص¬هاي اثربخشي تمرينات در آغاز و بعد از 12 هفته مداخله ورزشي انداره گيري شدند و عبارت بودند از: زاويه قوس پشتي، زاويه جمجمه¬اي- مهره¬اي، تعادل برگ، و تعادل TUG. داده ها توسط تحليل واريانس براي داده هاي تكراري توسط نرم افزار SPSS انجام شد.
نتايج: تعامل زمان در گروه براي درصد پيشرفت (گروه تجربي در مقابل گروه شاهد) در هر چهار شاخص قوس پشتي (19٪- در مقابل 1٪+)، زاويه جمجمه¬اي- مهره¬اي (9٪- در مقابل 5٪+)، تعادل برگ (32٪+ در مقابل 6٪-)، و تعادل TUG (٪37- در مقابل 7٪+) معنادار بود (P<0.001). در تمامي اين آزمون¬ها تغيير در گروه تجربي بزرگ و در جهت پيشرفت و تغيير در گروه شاهد كوچك و در جهت پسرفت بود.
بحث و نتيجه¬گيري: يافته¬هاي تحقيق حاضر نشان داد كه تمرينات اصلاحي انجام شده بر بهبود پوسچر (قوس پشتي و زاويه جمجمه¬اي- مهره¬اي) و تعادل (ايستا و پويا) بيماران تحت دياليز موثر است. بنابراين، به نظر مي رسد كه مي توان از تمرينات اصلاحي مجازي براي بيماران تحت دياليز استفاده نمود. پوسچر بهتر موجب افزايش اعتماد به نفس و تعادل بهتر نيز موجب افزايش ظرفيت عملكردي براي انجام امور روزمره به صورت مستقل مي¬شود.
-
كليدواژه لاتين
Hemodialysis patients , Virtual online corrective exercises , Back arch angle , Forward head angle , Forward head angle , Balance
-
عنوان لاتين
Investigating the effect of corrective home exercises on back arch, head forward, and balance in hemodialysis patients
-
گروه آموزشي
آسيب شناسي و حركات اصلاحي
-
چكيده لاتين
Background and Objective: Positive effects of exercise on physiological and functional factors of hemodialysis patients are well documented. Althogh, these patients are advised to exercise, some of them have on interest to exercise or are only interested in exercising at home. In this study, we examined the effects of 12 weeks of live virtual corrective exercises on back arch, head forward, and balance of hemodialysis patients.
Research methods: In this quasi-experimental study, 15 patients who did not want to exercise were assigned to the control group and 15 patients who wanted to exercise at home were assigned to the experimental group. The average age, body mass index, and history of dialysis of the control group and the experimental group were 68.1 and 65.6 years, 25.5 and 26.5 kg/m2, and 12.0 and 11.5 months, respectively. The experimental group performed corrective exercises at home for 12 weeks under the virtual online supervision of a trainer. During this period, both groups received their usual treatments, and the only difference was that the control group did not do exercise. Outcome measures included back arch angle, forward head angle, Berg balance, and TUG balance. They were assessed at baseline and after 12 weeks. Data were analyzed by repeated measures analysis of variance using SPSS software.
Results: Time-by-group interaction for improvement percent (experimental group vs. control group) in all four measures of back arch angle (-19% vs. +1%), forward head angle (-9% vs. +5%), Berg balance (+32% vs. -6%), and TUG balance (-37% vs. +7%) were significant (P<0.001). In all the measures, the change in the experimental group was large and in the direction of progression, and the change in the control group was small and in the direction of deterioration.
Discussion and conclusion: The findings of the present study showed that the corrective exercises are effective in improving the posture (back arch and forward head) and balance (static and dynamic) of dialysis patients. Therefore, it seems that virtual online corrective exercise can be used for dialysis patients. Better posture and better balance improve self-confidence and functional capacity to do daily tasks independently.
-
تعداد فصل ها
5
-
استاد مشاور خارج از دانشگاه
محمد علي طبيبي
-
لينک به اين مدرک :