مقايسه تاثير هشت هفته آب درماني و تمرين درماني در خشكي با رويكرد NASM بر قدرت عضلات، حس عمقي، تعادل، انعطاف پذيري و كيفيت زندگي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

هدف: مولتيپل اسكلروزيس (ام.اس) يكي از شايع ترين بيماري‌هاي مخرب سيستم عصبي مركزي است كه منجر به ناتواني جسمي، اختلال شناختي و كاهش كيفيت زندگي مي‌شود. بسياري از افراد مبتلا به ام.اس با اختلال در راه رفتن و عدم كنترل وضعيت مواجه هستند كه مي‌تواند انجام فعاليت‌هاي روزمره را براي اين افراد سخت كند. لذا هدف پژوهش حاضر مقايسه تاثير هشت هفته آب درماني و تمرين درماني در خشكي با رويكرد NASM بر قدرت عضلات، حس عمقي، تعادل، انعطاف پذيري و كيفيت زندگي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بود. روش پژوهش: در اين پژوهش نيمه تجربي و كاربردي با طرح پيش آزمون- پس آزمون، 30 نفر از بيماران مبتلا به ام اس كه عضو انجمن ام.اس واقع در شهر اصفهان بودند در اين تحقيق مشاركت نمودند و به صورت تصادفي و تساوي به دو گروه تجربي تقسيم شدند. آزمودني‌هاي دو گروه به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقيقه تمرينات آب درماني و NASM را انجام دادند.قبل و بعد از هشت هفته قدرت عضلات و حس عمقي (Isokinetic Biodex) ، تعادل ايستا (ايستادن روي يك پا)، تعادل پويا (تست واي)، انعطاف پذيري (تست Sit an‎d Reach) و كيفيت زندگي (پرسشنامه SF36) بيماران اندازه گيري شد. از آزمون هاي t همبسته و t مستقل و آناليز واريانس براي آناليز داده ها استفاده شد (p<‎0.05). يافته‌ها: نتايج اين تحقيق به اين صورت بود كه تمرينات آب درماني و تمرين در خشكي با رويكرد NASM باعث بهبود قدرت عضلات، حس عمقي، تعادل، انعطاف پذيري و كيفيت زندگي زنان مبتلا به ام.اس شده است p<‎0.05) ). ولي تمرينات آب درماني اثر بهتري بر روي اين افردا داشته است و مي توان اين تمرينات را به عنوان يك روش تمريني كم خطر براي بيماران در نظر گرفت. نتيجه‌گيري: از يافته هاي اين تحقيق مي توان نتيجه گيري كرد كه هر دو نوع تمرين، يعني آب درماني و تمرينات خشكي با رويكرد NASM، بهبودهايي در قدرت عضلات، حس عمقي، تعادل، انعطاف‌پذيري و كيفيت زندگي ايجاد مي‌كنند. با اين حال، تمرينات آب درماني به طور كلي اثرات مثبتي بيشتر از تمرينات خشكي در بهبود اين شاخص‌ها داشت. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود كه تمرينات آب درماني به عنوان يك گزينه درماني در توانبخشي بيماران مبتلا به ام.اس در نظر گرفته شود.

MS , Muscle strength , Proprioception , Balance , Flexibility , Quality of life

Comparison of the effect of 8 weeks of water therapy an‎d exercise therapy on lan‎d with NASM perspective on muscle strength، proprioceptiveness، balance، flexibility an‎d quality of life of women with multiple sclerosis

آسيب شناسي و حركات اصلاحي

Objective: Multiple sclerosis (MS) is one of the most common degenerative diseases of the central nervous system that leads to physical disability, cognitive impairment, an‎d reduced quality of life. Many people with MS experience gait impairment an‎d loss of postural control, which can make it difficult for these people to perform daily activities. Therefore, the aim of the present study was to compare the effects of eight weeks of hydrotherapy an‎d lan‎d-based exercise therapy with the NASM approach on muscle strength, proprioception, balance, flexibility, an‎d quality of life in women with multiple sclerosis. Research Method: In this semi-experimental an‎d applied study with a pre-test-post-test design, 30 patients with MS who were members of the MS Association located in Isfahan participated in this study an‎d were ran‎domly an‎d equally divided into two experimental groups. The subjects in the two groups performed hydrotherapy an‎d NASM exercises for 8 weeks, 3 sessions per week an‎d each session lasted 60 minutes. Before an‎d after eight weeks, muscle strength an‎d proprioception (Isokinetic Biodex), static balance (stan‎ding on one leg), dynamic balance (Y test), flexibility (Sit an‎d Reach test), an‎d quality of life (SF36 questionnaire) were measured. Findings: The results of this study were that water therapy exercises an‎d lan‎d exercises with the NASM approach improved muscle strength, proprioception, balance, flexibility, an‎d quality of life in women with MS. However, water therapy exercises had a better effect on these individuals an‎d these exercises can be considered as a low-risk exercise method for patients. Conclusion: The results of the present study indicate that both types of exercise, namely aquatic therapy an‎d lan‎d exercises with the NASM approach, produce improvements in muscle strength, proprioception, balance, flexibility, an‎d quality of life. However, aquatic therapy exercises generally had more positive effects than lan‎d exercises in improving these indicators. Therefore, it is suggested that aquatic therapy exercises be considered as a treatment option in the rehabilitation of patients with MS.

5