پيش‌بيني ميزان اعتياد به اينترنت بر اساس تحمل پريشاني، احساس تنهايي و انعطاف‌پذيري مقابله‌اي در دانشجويان دانشگاه اصفهان

هدف اين پژوهش پيش‌بيني ميزان اعتياد به اينترنت بر اساس تحمل پريشاني، احساس تنهايي و انعطاف‌پذيري مقابله‌اي و ابعاد آن‌ها در دانشجويان دانشگاه اصفهان بود. طرح پژوهش به روش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان دانشگاه اصفهان در سال 1402 بود. نمونه‌گيري با روش در دسترس و به تعداد 310 نفر انجام شد. داده هاي پژوهش از طريق پرسش‌نامه‌هاي اعتياد به اينترنت يانگ، پرسش‌نامه تحمل پريشاني سيمونز و گاهر، احساس تنهايي اجتماعي و عاطفي – نسخه كوتاه از دي توماسو و همكاران و انعطاف‌پذيري مقابله‌اي كاتو، به شكل آنلاين، جمع‌آوري شد. نتايج تحليل رگرسيون در نرم‌افزار SPSS-27 نشان داد كه ميان متغيرهاي مورد بررسي، در گام اول خرده‌مقياس جذب از تحمل پريشاني به‌تنهايي قادر به تبيين 6/18 درصد از پراكندگي نمرات اعتياد به اينترنت بود؛ در گام دوم خرده‌مقياس تنهايي خانوادگي از احساس تنهايي 6/4 درصد، در گام سوم مقابله سنجشي از انعطاف‌پذيري مقابله‌اي4 /2 درصد و در گام چهارم تحمل از تحمل پريشاني 1/1 درصد از پراكندگي نمرات اعتياد به اينترنت تبيين كردند. اين چهار متغير در مجموع قادر به پيش‌بيني 6/26 درصد پراكندگي نمرات اعتياد به اينترنت بودند (05/0‎>p). نتايج حاكي از آن بودند كه دانشجوياني كه تحمل پريشاني كمتر، تنهايي بيشتر و مقابله نامنعطف از خود نشان مي‌دهند به احتمال بيشتري در خطر اعتياد به اينترنت هستند. از اين رو پيشنهاد مي‌شود در مداخله‌هاي مربوط به اعتياد به اينترنت به افزايش پذيرش و تحمل پريشاني، پردازش روابط خانوادگي و احساس تنهايي افراد در محيط خانواده و همچنين تقويت قدرت ارزيابي روش‌هاي مقابله‌اي آن‌ها توجه شده و در مطالعات آينده نيز به اين متغيرها توجه شود.

Internet addiction , distress tolerance , loneliness , coping flexibility

Predicting the level of Internet addiction based on distress tolerance, loneliness an‎d coping flexibility in Isfahan students

روان شناسي

The purpose of this research was to predict the level of Internet addiction based on distress tolerance, loneliness an‎d coping flexibility an‎d their subscales in Isfahan University students. The research design was descriptive an‎d correlational. The statistical population included all students of Isfahan University in year 2023. Sampling was done with the available method an‎d it contained 310 people. Research data were collected online, through Youngʹs internet addiction questionnaire, Simmons an‎d Gaherʹs distress tolerance questionnaire, social an‎d emotional loneliness - short version by Di Tommaso et al., an‎d Katoʹs coping flexibility. The results of the regression analysis in SPSS-27 showed that among the investigated variables, in the first step, the absorption subscale of distress tolerance alone was able to predict 18.6% of the variannce of internet addiction scores; In the second, third, an‎d fourth step, family loneliness of loneliness, eva‎luation coping of coping flexibility, an‎d tolerance of distress tolerance were entered into the regression equation, which respectively predicted 4.6, 2.4, an‎d 1.1% of the variation of internet addiction scores. These four variables in total were able to predict 26.6% of the varitation of internet addiction scores (p<‎0.05) . The results indicated that students who show less distress tolerance, more loneliness an‎d inflexible coping are more likely to be at risk of Internet addiction. Therefore, it is suggested that in the interventions related to Internet addiction, attention should be paid to increasing the acceptance an‎d tolerance of distress, processing family relationships an‎d the feeling of loneliness of people in the family environment, as well as strengthening the ability to eva‎luate their coping methods, an‎d in future studies to consider these variables.

5