24372

PSY2 884

كارشناسي ارشد

روانشناسي باليني

علوم تربيتي و روان شناسي

1403/11/01

131 ص.

علي محرابي

درمان پذيرش و تعهد متمركز بر تروما , اختلال سوگ طولاني مدت , سوگ تروماتيك , پريشاني روانشناختي , رشد پس از تروما , حوادث رانندگي , انعطاف‌پذيري روانشناختي

هدف اين پژوهش، كه در سال 1403 انجام شد، بررسي اثربخشي درمان پذيرش و تعهد متمركز بر تروما در كاهش علائم پريشاني روانشناختي، سوگ تروماتيك و ارتقاي رشد پس از تروما در افراد بزرگسال داراي اختلال سوگ طولاني مدت ناشي از حوادث رانندگي بود. اين پژوهش با توجه به نياز جدي بازماندگان حوادث رانندگي به مداخلات درماني مؤثر براي كاهش اثرات روانشناختي و تقويت تاب‌آوري طراحي شد. نمونه پژوهش شامل سه فرد بزرگسال بود كه حداقل يك سال از فقدان يكي از عزيزانشان در اثر حوادث رانندگي گذشته و نشانه‌هاي سوگ تروماتيك را تجربه كرده بودند. اين مطالعه با استفاده از طرح آزمايشي مورد-منفرد طي 10 جلسه مداخله درماني بر روي سه نفر نمونه آماري به انجام رسيد. ابزارهاي مورد استفاده عبارتند از سه سنجه‌ي بروندادي شامل مقياس افسردگي، اضطراب و استرس (DASS)، مقياس سوگ پيچيده (ICG)، مقياس رشد پس از تروما (PTGI)، و يك سنجه فرايندي شامل پرسشنامه پذيرش و عمل (AAQ-II). داده‌ها با روش‌هاي تحليل ديداري، درصد بهبود، اندازه اثر، و ميزان داده‌هاي همپوش و غيرهمپوش تحليل شدند. نتايج نشان داد كه درمان پذيرش و تعهد متمركز بر تروما در كاهش علائم پريشاني روانشناختي و سوگ تروماتيك و همچنين در ارتقاي رشد پس از تروما تأثير معناداري داشته است. شاخص PND براي سوگ تروماتيك، پريشاني روانشناختي و رشد پس از تروما 100 درصد بوده است، در خصوص انعطاف‌ناپذيري روانشناختي، اين شاخص براي آزمودني اول برابر 100 درصد، اما براي آزمودني دوم و سوم برابر با 80 درصد بود. علاوه بر اين، استفاده از پرسشنامه پذيرش و عمل نشان داد كه اين مداخله موجب افزايش انعطاف‌پذيري روانشناختي در هر سه آزمودني شده است، تغييري كه به عنوان سازوكار اصلي اثربخشي درمان در نظر گرفته مي‌شود. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه تمركز اين مداخله بر تصريح ارزش‌ها، پذيرش تجربيات دروني و هدف‌گذاري معنادار، ضمن كاهش پريشاني روانشناختي و علائم سوگ، رشد پس از تروما را در آزمودني‌ها تسهيل كرده است. در مجموع، اين پژوهش نشان مي‌دهد كه درمان پذيرش و تعهد متمركز بر تروما مي‌تواند به عنوان يك گزينه درماني مؤثر و كارآمد براي بازماندگان حوادث رانندگي كه با پيامدهاي روانشناختي دشواري همچون سوگ تروماتيك مواجه‌اند، به كار گرفته شود.

Trauma-Focused Acceptance and Commitment Therapy , prolonged grief disorder , traumatic grief , psychological distress , post-traumatic growth , traffic accidents , psychological flexibility

The effectiveness of Trauma-Focused Acceptance and Commitment Therapy in reducing psychological distress, traumatic grief, and enhancing posttraumatic growth among individuals with prolonged grief disorder resulting from traffic accidents in the city of Isfahan

روان شناسي

The present study, conducted in 2024, aimed to examine the effectiveness of Trauma-Focused Acceptance and Commitment Therapy (TF-ACT) in reducing psychological distress and traumatic grief while enhancing post-traumatic growth in adults with prolonged grief disorder resulting from traffic accidents in the city of Isfahan. Given the critical need for effective therapeutic interventions to alleviate psychological distress and foster resilience among traffic accident survivors, this study was designed to address this gap. The research sample consisted of three adults who had lost a loved one in a traffic accident at least one year prior and were experiencing symptoms of traumatic grief. The study employed a single-case experimental design and included a ten-session therapeutic intervention. The assessment tools utilized in this study comprised three outcome measures, including the Depression, Anxiety, and Stress Scale (DASS), the Inventory of Complicated Grief (ICG), and the Post-Traumatic Growth Inventory (PTGI), as well as a process measure, the Acceptance and Action Questionnaire-II (AAQ-II). Data were analyzed using visual analysis, percentage of improvement, effect size, and overlapping and non-overlapping data indices. The results indicated that TF-ACT had a significant impact on reducing symptoms of psychological distress and traumatic grief while fostering post-traumatic growth. The Percentage of Non-Overlapping Data (PND) for traumatic grief, psychological distress, and post-traumatic growth was 100% for the three subjects. However, concerning psychological inflexibility, the PND for the second and third participants was 80% and 100% for the first participant. Moreover, the use of the Acceptance and Action Questionnaire demonstrated that the intervention led to an increase in psychological flexibility in all three participants, a change that is considered the primary mechanism underlying the effectiveness of the treatment. The findings suggest that TF-ACT, by emphasizing value clarification, acceptance of internal experiences, and meaningful goal-setting, facilitated not only a reduction in psychological distress and grief symptoms but also an increase in post-traumatic growth among participants. In conclusion, this study highlights that Trauma-Focused Acceptance and Commitment Therapy can serve as an effective and practical therapeutic approach for traffic accident survivors struggling with complex psychological challenges, such as traumatic grief.

5