24371

ACC3 47

دكتري

حسابداري

علوم اداري و اقتصاد

06/11 / 1403

163 ص.

دكتر امين حاجيان نژاد

دكتر هادي اميري

رتبه‌بندي پايداري، , بهينه‌سازي پرتفوي، , عملكرد سهام , ، احساسات سرمايه‌گذاران.

موضوع و هدف پژوهش: مديريت و بهينه‌سازي پرتفوي‌هاي سرمايه‌گذاري يكي از مؤلفه‌هاي كليدي در تصميم‌گيري‌هاي مالي است، به‌ويژه در شرايطي كه عوامل زيست‌محيطي، اجتماعي و حاكميتي (ESG) به‌طور فزاينده‌اي مورد توجه قرار گرفته‌اند. اين عوامل نه تنها به ارتقاي پايداري و مسئوليت اجتماعي شركت‌ها كمك مي‌كنند، بلكه نقش مهمي در كاهش ريسك‌هاي مالي و افزايش بازده بلندمدت سرمايه‌گذاري دارند. بنابراين، توجه به عملكرد زيست‌محيطي، اجتماعي و حاكميتي در فرآيند بهينه‌سازي پرتفوي‌هاي سرمايه‌گذاري، امري ضروري براي دستيابي به نتايج بهينه است. علاوه بر اين، شاخص‌هاي ESG بر احساسات سرمايه‌گذاران نيز تأثيرگذار هستند، زيرا سرمايه‌گذاران به دنبال شركت‌هايي هستند كه علاوه بر بازده مالي، عملكرد مسئولانه‌اي در برابر مسائل اجتماعي و زيست‌محيطي داشته باشند. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير رتبه بندي پايداري زيست محيطي، اجتماعي و راهبري شركتي (ESG) بر فرآيند بهينه سازي و عملكرد پرتفوي سهام با استفاده از مدل M-V-ESG و احساسات كوتاه مدت سرمايه‌گذاران بوده است. روش پژوهش : پژوهش حاضر از نظر ماهيت توصيفي¬-همبستگي و كاربردي است، و از نظر نوع استدلال استقرايي است. نمونه آماري شامل 205 شركت پذيرفته‌شده در بورس و فرابورس اوراق بهادار تهران، در بازه زماني 1392 تا 1401 است. براي آزمون فرضيه¬هاي اول تا پنجم پژوهش، الگوريتم ژنتيك جهت حل مسئله بهينه¬يابي به كار گرفته شده است و براي آزمون فرضيه¬هاي ششم و هفتم پژوهش، از الگوهاي رگرسيوني چندعاملي به روش خطاي استاندارد مقاوم استفاده شده است. همچنين براي ايجاد شاخص تركيبي احساسات، روش تحليل مولفه¬هاي اساسي (PCA) به كار گرفته شده است. يافته¬ها و نتيجه¬گيري : نتايج نشان داد كه ريسك پرتفوي‌هاي بهينه حاصل از مدل ميانگين واريانس پايداري (M-V-ESG) با ريسك پرتفوي‌هاي بهينه حاصل از مدل ميانگين واريانس (M-V) در سطح اول و سطح دوم با اعمال محدوديت ESG ، تفاوت معناداري ندارد، اما در سطح سوم با اعمال محدوديت ESG ، تفاوت معناداري دارد. همچنين، عملكرد برون نمونه¬اي پرتفوي‌هاي بهينه حاصل از مدل ميانگين واريانس پايداري (M-V-ESG) با عملكرد برون نمونه¬اي پرتفوي‌هاي بهينه حاصل از مدل ميانگين واريانس (M-V) تفاوت معناداري ندارد. اما مدل ميانگين واريانس پايداري (M-V-ESG) منجر به بهبود عملكرد برون نمونه¬اي با معيار شارپ نسبت به مدل ميانگين واريانس(M-V) مي‌شود و پرتفوي‌هاي داراي رتبه افشاي عملكرد زيست¬محيطي، اجتماعي و حاكميتي (ESG) بالا با افزايش سطح بازده مورد انتظار تمايل به تنوع كمتري دارند. در ادامه، تحليل‌هاي رگرسيون چند عاملي نيز نشان داد كه افشاي عملكرد زيست‌محيطي، اجتماعي و حاكميتي شركت با رفتار احساسي سرمايه‌گذاران ارتباط مثبت دارد. همچنين، عدم تقارن اطلاعاتي رابطه بين افشاي عملكرد زيست‌محيطي، اجتماعي و حاكميتي شركت و احساسات سرمايه‌گذاران را تضعيف مي¬كند.

Sustainability Rating, , Portfolio Optimization, , Stock Performance, , Investor Sentiments

The impact of Environmental, Social and corporate Governance (ESG) Sustainability ratings on the Optimization process and Performance of Stock Portfolios using the M-V-ESG model and Short-term Investor Sentiments

حسابداري

RESEARCH TOPIC AND OBJECTIVE: Portfolio management and optimization are key components of financial decision-making, especially in an era where environmental, social, and governance (ESG) factors are increasingly gaining attention. These factors not only contribute to enhancing corporate sustainability and social responsibility but also play a significant role in reducing financial risks and improving long-term investment returns. Therefore, incorporating ESG performance into portfolio optimization processes is essential for achieving optimal results. Additionally, ESG indicators influence investor sentiment, as investors seek companies that demonstrate responsible behavior toward social and environmental issues alongside financial returns. The aim of this study is to investigate the impact of environmental, social, and governance (ESG) sustainability ratings on portfolio optimization and performance using the M-V-ESG model, while also considering short-term investor sentiment. RESEARCH METHOD: This research is descriptive-correlational and applied in nature, with an inductive reasoning approach. The statistical sample includes 205 companies listed on the Tehran Stock Exchange and over-the-counter (OTC) markets from 2013 to 2022. To test the first to fifth hypotheses, a genetic algorithm was employed to solve the optimization problem. For the sixth and seventh hypotheses, multifactor regression models using robust standard errors were utilized. Additionally, principal component analysis (PCA) was used to create a composite sentiment index. Findings and Conclusion: The results indicate that the risk of optimized portfolios derived from the mean-variance sustainability (M-V-ESG) model does not significantly differ from those derived from the traditional mean-variance (M-V) model at the first and second levels of ESG constraints. However, a significant difference is observed at the third level of ESG constraints. Furthermore, the out-of-sample performance of portfolios optimized using the M-V-ESG model does not significantly differ from those optimized using the M-V model. However, the M-V-ESG model leads to improved out-of-sample performance, as measured by the Sharpe ratio, compared to the M-V model. Portfolios with higher ESG disclosure ratings tend to exhibit less diversification as the expected return increases. Additionally, multifactor regression analyses revealed a positive relationship between corporate ESG performance disclosure and investor sentiment. Moreover, information asymmetry weakens the relationship between ESG performance disclosure and investor sentiment.

5