24360

AHL2 312

كارشناسي ارشد

منطق فهم دين

الهيات و معارف اهل البيت(ع)

دي 1402

71 ص.

دكتر احمد عابدي

سيد مهدي بيابانكي ورنوسفادراني

زبان دين , قاضي سعيد قمي , پل تيليش , زبان نمادين , الهيات سلبي

مبحث زبان دين،يكي از مباحث مهم فلسفه، است. زبان دين به تحليل گزاره-هاي ديني و به كشف صفات عام و خاص آن‌ها مي¬پردازد. بحث درباره¬ي زبان دين، به دو گونه خاص و عام مطرح است؛ كه گونه خاص به صفات و افعال خدا، مي¬پردازد و گونه عام آن همه گزاره¬هاي ديني را شامل مي¬شود. محور اصلي بحث درباره¬ي زبان دين، گزاره¬هاي ديني است؛ كه ما بوسيله آن‌ها از اسما و صفات خدا سخن مي¬گوييم. پژوهش و بررسي، زبان دين از گذشته تاكنون، مورد توجه انديشمندان مسلمان و غيرمسلمان بوده است. انديشمندان، رويكردهايي متفاوتي مانند رويكرد سلبي، تأويلي، تمثيلي و نمادين از زبان دين، ارائه دادند. فيلسوفان، در قرن 20 ماهيت و نقش زبان دين را مورد توجه، قرار دادند. زبان‌ دين، درصدد كشف رازهاي زبان الهي است كه در قالب زبان بشري بيان شده است تا از اين طريق، سؤالاتي درباره نحوه‌ي نزول كلمات الهي، چگونگي حفظ معاني كلمات در عالم علوي و عالم سفلي و... پاسخ بدهد. از اين ميان پل تيليش، الهيدان و فيلسوف آلماني تبار قرن بيستم، زبان دين را نمادين مي¬داند و به اعتقاد وي، تمام گزاره¬هاي ديني نمادين، هستند. همچنين او قائل به تحويل ناپذيري نماد است، به اين معني كه نمادها را نمي¬توان به زبان حقيقي، ترجمه كرد. در مقابل آن، قاضي سعيد قمي، محدث، مجتهد و فيلسوف مسلمان قرن دوازدهم هجري، درباره چگونگي صحبت كردن بشر با خداوند به الهيات سلبي معتقد است و مي-گوييد تمام صفات خدا، معناي سلبي دارند و تنها به شيوه سلبي مي¬توان، درباره خدا و صفات و افعال او سخن گفت. بر اين اساس، اين نوشتار، با هدف مقايسه بين ديدگاه پل¬تيليش و قاضي سعيد قمي پيرامون زبان دين، ضمن استفاده از روش تحليلي و تطبيقي، وجوه اشتراك و اختلاف نظريات اين دو متفكّر، را بررسي كرده است.

the language of religion , Qazi Saeed Qomi , Paul Tillish , symbolic language , negative theology

The Language of Religion from the Point of View of Qazi Saeed Qomi and Paul Tillich

معارف اهل‌البيت(ع)

The topic of the language of religion is one of the important topics of philosophy. The language of religion analyzes religious propositions and discovers their general and special characteristics. The discussion about the language of religion is discussed in two ways: special and general; The special type deals with the attributes and actions of God, and the general type includes all religious propositions. The main focus of the discussion about the language of religion is religious propositions; through which we speak about the names and attributes of God. The study and investigation of the language of religion has been the focus of Muslim and non-Muslim thinkers since the past. Thinkers presented different approaches such as negative, interpretive, allegorical and symbolic approaches to the language of religion. Philosophers paid attention to the nature and role of the language of religion in the 20th century. The language of religion seeks to discover the secrets of the divine language expressed in the form of human language in order to answer questions about the way divine words are revealed, how to preserve the meanings of words in the upper world and the lower world, etc. Among these, Paul Tillich, a German theologian and philosopher of the 20th century, considers the language of religion to be symbolic, and in his belief, all religious propositions are symbolic. Also, he believes that symbols cannot be delivered, which means that symbols cannot be translated into real language. On the other hand, Qazi Saeed Qomi, muhaddith, mujtahid and Muslim philosopher of the twelfth century Hijri, believes in negative theology about how humans talk to God, and you say that all Godʹs attributes have a negative meaning and can only be done in a negative way. He spoke about God and his attributes and actions. Based on this, this article, with the aim of comparing the views of Pol-Tilish and Qazi Saeed Qomi about the language of religion, while using the analytical and comparative method, has examined the points of commonality and difference in the opinions of these two thinkers.

5