-
شماره ركورد
23894
-
شماره راهنما
SPO2 994
-
نويسنده
مختاري، فاطمه
-
عنوان
مقايسه تأثير هشت هفته تمرينات ثبات دهنده مركزي و تمرينات عمومي فيزيوتراپي برثبات عصبي عضلاني پويا، استقامت ناحيه مركزي، درد، ناتواني عملكردي و ترس ازحركت در زنان داراي كمردرد مزمن به علت فتق ديسك
-
مقطع تحصيلي
كارشناسي ارشد
-
رشته تحصيلي
آسيب شناسي ورزشي و تمرينات اصلاحي- تمرينات اصلاحي
-
دانشكده
علوم ورزشي
-
تاريخ دفاع
1403/06/28
-
صفحه شمار
255 ص.
-
استاد راهنما
مرتضي صادقي ورنوسفادراني
-
كليدواژه فارسي
كمردرد مزمن , فتق ديسك , تمرينات ثبات دهنده مركزي , ثبات عصبي عضلاني پويا , استقامت , تعادل , درد
-
چكيده فارسي
مقدمه و هدف: كمردرد مزمن يك اختلال اسكلتي عضلاني فراگير و ناتوانكننده با شيوع جهاني است كه بر جمعيت قابل توجهي از افراد در سراسر جهان تأثير ميگذارد. فتق ديسك كمر يا فتق ديسك شايعترين علت كمردرد مزمن اختصاصي است. علاوه بر درد ناشي از اين مشكل كه يك عارضه بزرگ است، كاهش و نقص عملكرد فيزيكي در زندگي روزمره از ديگر نگرانيهاي عمده است و علت اصلي غيبت از كار است. برنامههاي فيزيوتراپي اغلب براي درمان درد و بازيابي عملكرد و نقايص عصبي همراه با بيماران فتق ديسك، توصيه ميشود. ورزش درماني فعال، كه نوعي برنامه فيزيوتراپي است، معمولا به مداليتيهاي غيرفعال ترجيح داده ميشود. تعدادي از برنامههاي ورزشي براي درمان فتق ديسك وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه تأثير تمرينات ثبات مركزي و تمرينات عمومي فيزيوتراپي ويژه بر برثبات عصبي عضلاني پويا، استقامت ناحيه مركزي، تعادل، درد ،ناتواني عملكردي و ترس ازحركت در زنان داراي كمردرد مزمن به علت فتق ديسك انجام شد.
مواد و روشها: اين تحقيق از نوع مطالعات نيمه تجربي با طرح كارآزمايي باليني كنترل شده غيرتصادفي است. نمونهي پژوهش حاضر 64 بيمار زن در محدوده سني 30 تا 50 سال بودند كه به دليل ابتلا به كمردرد مزمن با تشخيص فتق ديسك به كلينيك فيزيوتراپي در شهر خميني شهر مراجعه كرده بودند. نمونهها به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شد و سپس به طورتصادفي به دو گروه مساوي تقسيم شد. آزمودنيهاي دو گروه، پروتكل تمريني مربوط به خود را (تمرينات ثبات مركزي و پروتكل تمرينات عمومي ) در طول 8 هفته انجام دادند. هر هفته، شامل سه جلسه بود و هر جلسه حدود 45-30 دقيقه به طول انجاميد. قبل و بعد از دوره تمريني، متغيرهاي درد، ناتواني عملكردي، ثبات عصبي عضلاني پويا ، استقامت ناحيه مركزي ، تعادل و ترس از حركت به ترتيب با استفاده از پرسشنامههاي كيوبك، پرسشنامه اوسوستري، تست DNS 11 مرحلهاي كولار، آزمون تحملي مك گيل، تست تعادل Y و پرسشنامه تمپا سنجيده شدند. براي بررسي تفاوت ميانگين درون گروهها، آزمون آماري آنووا براي اندازه گيريهاي مكرر به كار گرفته شد. همچنين، از نرم افزار SPSS 27 براي تحليل دادهها در سطح(0.05p≤) استفاده گرديد.
يافتهها نشان داد پس از اعمال مداخلات، هردو نوع تمرينات در دو گروه باعث كاهش ميزان درد، ناتواني عملكردي و ترس از حركت (0.05p≤) شد. اما در مقايسه بين دو گروه، در گروه تمرينات ثبات دهنده مركزي، نسبت به گروه تمرينات عمومي فيزيوتراپي، در ميزان كاهش درد (0.05p≤) ، ناتواني عملكردي (0.05p≤) و ترس ازحركت (0.05p≤)، كاهش معنادارتري مشاهده گرديد. در مقايسه ثبات عصبي عضلاني پوياي در گروه تمرينات ثبات مركزي بهبود معناداري نسبت به گروه تمرينات عمومي مشاهده شد (0.05p≤). در بررسي نتايج تست مك گيل بين دو گروه ، بهبودي در گروه تمرينات ثبات مركزي نسبت به گروه تمرينات عمومي مشهود تر بود (0.05p≤). در نهايت، در متغير تعادل پويا در زنان مبتلا به فتق ديسك در گروه تمرينات ثباتدهنده مركزي در مقايسه با گروه تمرينات عمومي پسآزمون نسبت به پيشآزمون بهبودي بيشتري مشاهده گرديد (0.05p≤).
نتيجه گيري: يافتههاي تحقيق نشان داد كه تمرينات انتخابي در اين تحقيق در هر دو گروه به مدت 8 هفته، سبب بهبود ثبات عصبي عضلاني پويا ،استقامت ناحيه مركزي، تعادل و توانايي عملكردي در زنان مبتلا به كمردرد مزمن به دليل فتق ديسك شد. علاوه بر بر اين، اين تمرينات منجر به كاهش ترس از حركت، درد و ناتواني در زنان مبتلا به كمردرد مزمن به علت فتق ديسك شدند. همچنين مشاهده گرديد تمرينات ثبات دهنده مركزي در اين تحقيق تأثيرات مؤثرتري نسبت به تمرينات عمومي فيزيوتراپي دارند. بنابراين ميتوان به افراد داراي كمردرد مزمن به علت فتق ديسك، تمرينات ثبات مركزي را به عنوان يك روش پيشنهادي و مكمل در درمان بيماري توصيه نمود.
-
كليدواژه لاتين
Chronic low back pain , Disc herniation , Core Stabilization Exercise , Dynamic Neuromuscular Stabilization , Endurance , Balance , Pain
-
عنوان لاتين
Comparison of the Effect of Eight-Week Core Stabilization Exercises and General Physiotherapy Exercise on Dynamic Neuromuscular Stabilization, Core Endurance, Pain, Functional Disability and Kineziophobia in Women with Chronic Low Back Pain due to Disc Herniation
-
گروه آموزشي
آسيب شناسي و حركات اصلاحي
-
چكيده لاتين
Introduction and objective: Chronic low back pain (CLBP) is a pervasive and debilitating musculoskeletal disorder with a global prevalence that affects a large number of population in the world. Disc herniation is the most common cause of specific chronic low back pain. In addition to the pain caused by this problem, which is a major complication, the reduction and impairment of physical performance in daily life is another major concern which leads to employee absence from work. Physical therapy programs are often recommended to treat pain and restore function and neurological deficits associated with herniated disc patients. Active exercise therapy, which is a type of physical therapy program, is usually preferred over passive modalities. There are a number of exercise programs for the treatment of herniated discs. The present study was conducted with the aim of comparing the effect of core stability exercises and special physical therapy general exercises on dynamic neuromuscular stability, core endurance, balance, pain, functional disability and fear of movement in women with chronic back pain due to disc herniation.
Materials and methods: The present study is a semi-experimental study with a non- randomized controlled clinical trial design. The sample of the current study was made up of 64 female patients between the ages of 30 to 50 who had been referred to the physiotherapy clinic in Khomeini Shahr due to disc herniation. The sample was purposefully selected and thenrandoLMy divided into two equal groups. Subjects of both groups of exercise protocol (core stability exercises and general exercises protocol) performed selected exercises during 8 weeks. Three sessions were held each week and each session lasted for about 30-45 minutes. Before and after the training period, the variables of pain, functional disability, dynamic neuromuscular stability, core endurance, balance and fear of movement were measured through employing Quebec questionnaire, Oswestry questionnaire, 11-step kolar DNS test, McGill endurance test, Y balance test and Tempa questionnaire. To investigate the difference in mean within groups, ANOVA statistical test was used for repeated measurements. Moreover, SPSS 27 software was used for data analysis at p≤ 0.05 level.
Findings: The results showed that both types of exercises decreased the amount of pain, functional disability and fear of movement for patients in both groups (p≤ 0.05). However, the group of core stabilizing exercises, compared to the group of general exercises, showed more significant level of decrease in terms of pain (p≤ 0.05), functional disability (p≤ 0.05) and fear of movement (p≤ 0.05). Moreover, regarding dynamic neuromuscular stability, pre-test/ post-test comparison revealed higher level of improvement in the stabilization exercises group than the general exercises group (p≤ 0.05). Furthermore, core endurance increased more significantly among stabilizing exercises group compared to their counterparts in the general exercises group (p≤ 0.05). The results of the McGill test demonstrated that the improvement in core stability exercises group was more evident than in the general exercises group (p≤ 0.05). Finally, with regards to the dynamic balance, comparison of pre-test with post-test scores showed that women with chronic low back pain due to disc herniation in the core stability exercises group showed higher level of improvement compared to their counter parts in the general exercises group (p≤ 0.05).
-
تعداد فصل ها
5
-
لينک به اين مدرک :