23736

SPO2 988

كارشناسي ارشد

آسيب شناسي و حركات اصلاحي- حركات اصلاحي

علوم ورزشي

1403/04/10

45 ص.

نادر رهنما

تمرينات عصبي عضلاني واكنشي , تعادل , زانو ضربدري , دانش‌آموزان دختر

يكي از پيچيده ترين و مهمترين مفاصل اندام تحتاني، زانو است. از شايعترين ناهنجاري هاي پوسچرال، زانو ضربدري است. در افراد داراي زانوي ضربدري، مفاصل زانو به هم نزديك شده¬اند، درشت ني چرخش خارجي و ران چرخش داخلي دارد. به نظر مي¬رسد به دنبال آن كاهش تعادل خواهد بود و تمرينات مي-تواند موجب بهبود ناهنجاري و عملكرد شود لذا هدف از پژوهش حاضر تعيين تأثير تمرينات عصبي عضلاني واكنشي بر ميزان زانو ضربدري و تعادل ايستا و پوياي دانش‌آموزان دختر بود. تعداد30 دانش‌آموز دختر 8 تا 12 سال داراي ناهنجاري زانو ضربدري به صورت داوطلبانه و در دسترس وارد اين پژوهش شدند و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفره تجربي و كنترل تقسيم شدند. فاصله¬ي بين دو قوزك داخلي پا توسط كوليس اندازه‌گيري شد و از تمامي آزمودني¬ها، آزمون تعادل ايستاي لك‌لك و تعادل پوياي ستاره گرفته شد. درادامه گروه تجربي به انجام هشت هفته برنامه تمريني عصبي عضلاني واكنشي پرداختند، ولي گروه كنترل در اين مدت تمرين خاصي را انجام ندادند. پس از هشت هفته اندازه‌گيري¬ها و آزمون¬ها تكرار شد. به منظور بررسي تفاوت‌هاي بين گروهي از طريق آناليز واريانس اندازه‌گيري¬هاي مكرر استفاده شد (05/0>P). در نتايج اين پژوهش تفاوت معناداري بين ميزان زانو ضربدري گروه تجربي (پيش 56/1±26/8 و پس از هشت هفته 2/1±5/6) (سانتي‌متر) و گروه‌كنترل (پيش5/1±9/6 و پس از هشت هفته6/1±1/7)(سانتي‌متر) مشاهده شد(05/0>P). همچنين تفاوت معناداري بين تعادل ايستاي گروه تجربي (پيش 2/17±8/36 و پس از هشت هفته 2/27 ±5/73)(ثانيه) و تعادل ايستاي گروه كنترل (پيش4/14±0/33 و پس از هشت هفته 3/15±9/45)(ثانيه) مشاهده شد(05/0>P). همچنين بهبود معناداري در جهات قدامي، قدامي خارجي و خلفي آزمون تعادل پوياي ستاره مشاهده شد، اما در جهات قدامي داخلي، خلفي داخلي، خلفي خارجي، خارجي و داخلي بهبود معنادار نبود(05/0>P). از يافته¬هاي تحقيق مي‌توان نتيجه گرفت كه تمرينات عصبي عضلاني واكنشي بر ميزان كم شدن اندازه¬ي زانو ضربدري و بهبود تعادل تأثير داشته است. لذا پيشنهاد مي‌شود كه اين نوع تمرينات در برنامه¬هاي تمرينات اصلاحي دانش‌آموزان گنجانده شود.

Reactive Neuromuscular Training , Genu Val gum , Balance , Students

The Effect of 8 Weeks of Reactive Neuromuscular Training on Balance and Genu Val gum of 8-12 Year Old Students

آسيب شناسي و حركات اصلاحي

Purpose: One of the most complex and crucial joints of the lower limb is the knee. The most common postural abnormalities are Genu Val gum. In people with Genu Val gum, the knee joints are close together, tibia has external rotation and the thigh has internal rotation. It seems that it will lead to loss of balance, and the training can improve the deformity and performance, so the aim of this paper was to determine the effect of reactive neuromuscular training on the amount of Genu Val gum and static and dynamic balance of female students. Methods: 30 female students aged 8-12 years with Genu Val gum deformity entered this study voluntarily and were randomly divided into experimental and control groups of 15 people. The distance between the two inner ankles was measured with a caliper, and all the subjects were tested for the storkʹs static balance and the starʹs dynamic balance. Next, the experimental group performed 8 weeks of reactive neuromuscular training program but the control group did not perform any special training during this period. After 8 weeks, measurements and tests were repeated. In order to investigate the differences between groups, repeated measurements analysis of variance was used (p<0.05). Results: In the results of this research, a significant difference between the Genu Val gum of the experimental group (before 8.26 ± 1.56 and after eight weeks 6.56 ± 1.29) (cm) and the control group (before 6.90 ± 1.53 and after eight weeks, 7.14±1.61 (cm) was observed (p<0.05). and also, there was a significant difference between the static balance of the experimental group (before 36.87±17.26 and after eight weeks 73.53±27.20) (seconds) and the static balance of the control group (before 33.00±14.47 and after eight weeks 45.93±15.30) (seconds) (p<0.05). Also, a significant improvement was observed in the anterior, external anterior and posterior directions of the dynamic balance test of the star, but there was no significant improvement in the anterior internal, posterior internal and external, external and internal directions (p<0.05). Conclusion: It can be concluded that reactive neuromuscular training has an effect on reducing the amount of Genu Val gum and improving balance. Therefore, it is suggested that this type of training be included in the Corrective exercise programs of students.

5