23620

LIT2 578

كارشناسي ارشد

زبان و ادبيات فارسي- آموزش زبان فارسي

ادبيات و علوم انساني

1402/12/23

64 ص.

زهره نجفي نيسياني

اصطلاحات عاميانه , جلال آل احمد , آموزش زبان فارسي , كاربرد شناسي زبان جامعه شناسي زبان

زبان فارسي، زبان رسمي كشور ايران است.گويشوران زبان¬هاي ديگر در ايران براي شروع تحصيل و سواد آموزي در نظام آموزشي ايران بايد زبان فارسي را به عنوان زبان دوم بياموزند. امروزه مراكز آموزشي زيادي براي آموزش زبان فارسي به غير فارسي زبانان در ايران تأسيس و كتابهايي در اين زمينه نوشته شده است. آموزش زبان فارسي به عنوان زبان دوم با روش¬هاي علمي و بر اساس پژوهش حوزه¬اي نوپا است و نيازمند مطالعات بسيار است. علي¬رغم اينكه درباره آموزش بيشتر زبان¬هاي جهان پژوهش¬هاي زيادي انجام گرديده و مقالات بين¬المللي زيادي در اين باره نوشته شده است زبان فارسي در اين زمينه كم¬مايه است و مطالعات زيادي را مي¬طلبد. يكي از چالش¬هايي كه همواره فراگيران زبان دوم با آن روبرو هستنند اصطلاحات و كنايات عاميانه است كه حتي در پاره¬اي موارد سخنوران همان زبان هم آگاهي درستي درباره آن ندارند و آن را نادرست به¬كار مي¬برند. براي آموختن اين اصطلاحات فرد بايد زمان زيادي را در جامعه بگذراند و با افراد گوناگون ارتباط پيدا كند تا از كاربرد درست اصطلاح آگاه شود و اين كار معمولا براي زبان¬آموزان ممكن نيست. استفاده از داستان مي¬تواند زبان¬آموز را در فضايي شبيه¬سازي شده قرار دهد تا بتواند در مدت كوتاه و بدون حضور در اجتماع با كاربرد اين اصطلاحات آشنا شود. اين پژوهش كه با هدف تبيين چگونگي آموزش اصطلاحات عاميانه از طريق متون داستاني انجام گرديده در صدد پاسخ به اين پرسش¬ها است كه چگونه مي¬توان از متون داستاني براي آموزش زبان فارسي استفاده كرد و آثار داستاني جلال آل احمد تا چه اندازه مي¬تواند در اين زمينه كاربردي باشد. براي انجام اين كار ابتدا اصطلاحات عاميانه آثار داستاني آل احمد و معناي آن از فرهنگها استخراج شد. در اين مرحله مشاهده شد كه تنها معني هر اصطلاح در فرهنگ¬ها آمده و توضيح اينكه اين اصطلاح چگونه، توسط چه افرادي و در چه محيط¬هايي به كار مي¬رود ذكري به ميان نيامده است. درمرحله بعد بر اساس تحليل شخصيت¬هاي داستان و جايگاه اجتماعي آنان و فضايي كه آن اصطلاح در آن به كار رفته نشان داده شد كه اين اصطلاح چگونه به كار مي‌رود. يافته¬هاي اين پژوهش نشان داد كه آثار داستاني آل احمد به دليل سبك شخصي وي مي¬تواند فضايي مناسب در اختيار زبان آموزان قرار ¬دهد كه با اصطلاحات عاميانه آشنا شوند.

slang terms , Jalal Al Ahmad , Persian language education , language usage , sociology of language

Teaching idioms and colloquial expressions to non-Persian speakers using the works of Jalal Al-e Ahmad

زبان و ادبيات فارسي

Persian language is the official language of Iran. Speakers of other languages in Iran must learn Persian language as a second language to start studying and learning literacy in Iran’s educational system. Today, many educational centers for teaching Farsi to non-Persian speakers have been established in Iran and books have been written in this field. Teaching Persian language as a second language with scientific methods and based on research is a nascent field and requires many studies. Despite the fact that many researches have been conducted and many international articles have been written about the teaching of most languages of the world, Persian language is lacking in this field and requires a lot of studies. One of the challenges that second language learners always face is slang terms and allusions, which even in some cases speakers of the same language do not have proper knowledge about and use them incorrectly. In order to learn these terms, one must spend a lot of time in society and communicate with different people in order to know the correct use of the term, and this is usually not possible for language learners. The use of stories can place the language learner in a simulated environment so that he can get acquainted with the use of these terms in a short period of time without being in the community. This research, which was carried out with the aim of explaining how to teach slang terms through fictional texts, aims to answer these questions, how fictional texts can be used to teach Persian language and to what extent the fictional works of Jalal Al Ahmad. Can be useful in this field. In order to do this, first, the slang terms of Al-Ahmed’s fictional works and its meaning were extracted from cultures. At this stage, it was observed that only the meaning of each term is given in the dictionaries, and the explanation of how this term is used, by which people and in what environments has not been mentioned. In the next step, based on the analysis of the characters of the story and their social status and the space in which that term is used, it was shown how this term is used. The findings of this research showed that Al-Ahmed’s fictional works can provide a suitable space for language learners to get familiar with slang terms due to his personal style.

3