21991

LAW2 319

كارشناسي ارشد

حقوق جزا و جرم شناسي

علوم اداري و اقتصاد

دي ‌ماه 1401

100ص.

منوچهر توسلي نائيني

قدرت‌الله خسروشاهي

آزادي سكونت , كوچ اجباري ساكنان , آوارگان داخلي , حقوق بشر , كنوانسيون‌هاي بين‌المللي

آوارگي اجباري جرم و جنايتي است كه همواره در همۀ دوره‌هاي تاريخي وجود داشته است و دارد و خواهد داشت. معمولاً هنگام وقوع طوفان سهمگين جنگ‌ها يا درگيري‌هاي خونين و خشن نژادي و قومي و ديني و مذهبي، موج‌هايي وحشتناكي از آوراگي اجباري بر مي‌خيزد و كشورهاي درگير را دربر مي‌گيرد. اين نوع آوارگي از آوارگي اختياري كه با اختيار و رضايت افراد روي مي‌دهد، متفاوت است. حتي با آوارگي اضطراري هم تفاوت دارد؛ چون در آن، دولت حاكم به دليل وجود خطر طبيعي و غيرطبيعي ناچار مي‌شود براي حفظ امنيت جاني و مالي و رواني ساكنان، آنها را به جاي ديگري انتقال يا كوچ دهد. اما در آوارگي اجباري، ساكنان بدون هيچ توجيه و دليلي توسط دولت، اشغالگران و يا گروه‌هاي مسلح به كوچ و آوارگي مجبور مي‌شوند. با توجه به آسيب‌ها و پيامدهاي سوئي كه اين پديده شوم بر حقوق اساسي ساكنان آواره دارد، مقابله مؤثر با آن و حتي پيشگيري از آن ضرورت دارد. به همين روي، يكي از راه‌هاي مقابله و حتي پيشگيري، وضع سياست‌هاي جنايي تقنيني مناسب و بازدارنده در سطح ملي و بين‌المللي است. اما پيش از وضع چنين سياست‌هايي، بايسته است تا قوانين موجود در سطح ملي و بين‌المللي بررسي شود. به همين منظور اين پژوهش بر آن شد تا با روش توصيفي _ تحليلي به بررسي جرم آوارگي اجباري در قوانين داخلي عراق و كنوانسيون‌هاي بين‌المللي بپردازد تا با تبيين هم‌گرايي و واگرايي اين دو نوع قوانين ملي و بين‌المللي، چالش‌هاي مطرح در اين حوزه را احصا و تبيين كند و براي حل آنها راهكارهاي حقوقي و قانوني ارائه دهد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه اين دو نظام حقوقي در جرم‌انگاري آوارگي اجباري در مواردي با يكديگر هم‌گرايي و در مواردي واگرايي دارند. همچنين در اين زمينه، چالش‌هايي وجود دارد كه بايد مورد توجه حقوق‌دانان و قانونگذاران ملي و بين‌المللي قرار گيرد.

1401/11/17

صديقه رمضاني

Freedom of Residence , Forced Displacement of Residents , Internally Displaced , Human Rights , International Conventions

The Crime of Forced Displacement In International Conventions and in Iraqi Law

حقوق

Forced displacement is a crime that has always existed in all historical periods and will continue to exist. Usually, when there is a violent storm of wars or bloody and violent racial, ethnic, religious and religious conflicts, terrible waves of forced displacement arise and cover the countries involved. This type of displacement is different from voluntary displacement that happens with the will and consent of people. It is even different from emergency displacement; because in it, due to the presence of natural and unnatural danger, the ruling government is forced to transfer or move the residents to another place in order to maintain the life, financial and psychological security of the residents. But in forced displacement, residents are forced to move without any justification or reason. Considering the damages and negative consequences that this sinister phenomenon has on the basic rights of displaced residents, it is necessary to deal effectively with it and even prevent it. In this way, one of the ways to deal with and even prevent is to establish appropriate and deterrent criminal policies at the national and international level. But before establishing such policies, it is necessary to check the existing laws at the national and international level. For this purpose, this research decided to investigate the forced displacement crime in Iraqi internal laws and international conventions with a descriptive-analytical method in order to quantify and explain the challenges raised in this field by explaining the convergence and divergence of these two types of national and international laws. And provide legal and legal solutions to solve them. The results of the research show that these two legal systems converge in some cases and diverge in some cases in the criminalization of forced displacement. Also, in this field, there are challenges that should be taken into consideration by national and international jurists and legislators.

5